Het werk van Emil Schumacher toont zijn waarnemers de ambivalentie van de beide in het 20e eeuw elkaar tegenovergestelde begrippen van de abstractie en representativiteit en lost ze welhaast ludiek op. Zijn schilderijen zijn het eerst het object zelf door hun duidelijke materiële uitgesproken zakelijk al in het schilderijobject ,abstract’. Tegelijk geeft het in alle scheppingperioden figuratieve elementen die in hun eenvoud aan grotschildering of hiërogliefen doen denken maar erbij niet het uiterlijk maar de aard van het object wil weergeven.

terug